ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Χειρουργική αντιμετώπιση

Η θεραπεία του καρκίνου του μαστού τις περισσότερες φορές αρχίζει με την χειρουργική αντιμετώπιση. Στόχος μας είναι πάντα η αφαίρεση του προσβεβλημένου τμήματος του μαστού μαζί με ένα περιθώριο υγιούς ιστού που περιβάλλει τον όγκο . Στη περίπτωση διηθητικού καρκίνου, συνήθως στον ίδιο χρόνο με την εγχείρηση επί του μαστού πραγματοποιείται και επέμβαση διερεύνησης στους λεμφαδένες με αφαίρεση του λεμφαδένα φρουρού. Η διατήρηση του μαστού και η αποφυγή της μαστεκτομής είναι πάντα προτιμητέα εφόσον τούτο είναι ογκολογικά ασφαλές.

Βιοψία λεμφαδένα φρουρού

Πρόκειται για την αφαίρεση ενός ή πολύ λίγων λεμφαδένων από τη μασχάλη (συνήθως λιγότερων από 4). Η εγχείρηση αυτή πραγματοποιείται όταν δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι λεμφαδένες έχουν είναι παθολογικοί.

Η βιοψία του φρουρού λεμφαδένα είναι μια μοντέρνα επέμβαση με ελάχιστες επιπλοκές για την ασθενή. Το βασικό της πλεονέκτημα είναι ότι αποφεύγονται οι ανεπιθύμητες επιπλοκές σε γυναίκες που μπορούν να αποφύγουν τον πλήρη λεμφαδενικό καθαρισμό.

Για την πραγματοποίηση της βιοψίας του φρουρού λεμφαδένα είναι απαραίτητη η αναγνώρισή του. Ο χειρουργός θα πρέπει να αναγνωρίσει ποιόν από τους 15-40 λεμφαδένες της μασχάλης είναι αυτός που πρέπει να αφαιρεθεί.

Αυτό διεθνώς πραγματοποιείται είτε με την ένεση ραδιενεργού ισοτόπου (Tc99m- ραδιενεργό τεχνήτιο) είτε μπλέ χρωστικής κάτω από το δέρμα του μαστού άμεσα προεγχειρητικά ή ακόμη το συνδυασμό των δύο (με τη λεγόμενη διπλή τεχνική) (Beechey-Newman, 1998). Στη συνέχεια, διεγχειρητικά ανευρίσκεται ο σωστός λεμφαδένας καθώς είναι αυτός που θα έχει προσλάβει το ραδιενεργό υλικό (και θα ανιχνεύεται με τη χρήση κατάλληλου οργάνου) ή/και την χρωστική (που θα τον χρωματίσει μπλε).

Χημειοθεραπεία

̈Εχει αποδειχθεί ότι, εκτός από τη χειρουργική αντιμετώπιση, η συστηματική χορήγηση συνδυασμού – σχήματος φαρμάκων ελαττώνει την πιθανότητα υποτροπής της νόσου κατά την πρώτη δεκαετία και αυξάνει τη συνολική επιβίωση. Η Χημειοθεραπεία χορηγείται μετά την χειρουργική αφαίρεση του όγκου (επικουρική χημειοθεραπεία) ή πριν από την διεξαγωγή του χειρουργειόυ (νεοεπικουρική χημειοθεραπεία) σε ειδικές περιπτώσεις όπως για παράδειγμα τοπικά προχωρημένη νόσος, φλεγμονώδης καρκίνος, τριπλά αρνητικοί όγκοι, HER2 θετικοί όγκοι. Σε περιπτώσεις που ο όγκος είναι θετικός στην έκφραση του HER2 τότε απαιτείται συνδυασμός χημειοθεραπείας με μονοκλωνικά αντισώματα (Trastuzumab, Perjeta ).

Ακτινοθεραπεία

Η Ακτινοθεραπεία είναι ένα σπουδαίο μέσον αντιμετώπισης του καρκίνου του μαστού. Οι συντηρητικές χειρουργικές επεμβάσεις με διατήρηση του μαστού δεν θα είχαν καθιερωθεί χωρίς τη βοήθεια της ακτινοθεραπείας για τον έλεγχου της τοπικής υποτροπής . Η συνεχής τεχνολογική εξέλιξη οδήγησε στη σημαντική ελάττωση των παρενεργειών της ακτινοβολίας και τη βελτίωση του θεραπευτικού αποτελέσματος. Πρέπει να τονισθεί ότι σε όλοες τις περιπτώσεις έχει αποδειχθεί ότι η μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία ελαττώνει τις τοπικές υποτροπές, αλλά είναι αμφίβολο εάν αυξάνει και την επιβίωση.

Ορμονοθεραπεία

Οι γυναικείες ορμόνες οιστρογόνα και προγεστερόνη παράγονται στις ωοθήκες οι οποίες μπαίνουν στην κυκλοφορία του αίματος και πηγαίνουν σε όλα τα ορμονοευαίσθητα όργανα, συνεπώς και στους μαστούς. Για να μπορέσουν οι ορμόνες να δράσουν, προσκολλώνται πάνω σε υποδοχείς που βρίσκονται πάνω στα κύτταρα του μαστού. Τέτοιους υποδοχείς έχουν συνήθως και τα καρκινικά κύτταρα. Μετά την αφαίρεση του όγκου , ακολουθεί λεπτομερής ανάλυσή του για διάφορα χαρακτηριστικά (βιολογικά χαρακτηριστικά του όγκου), μεταξύ των οποίων εξετάζεται και η ύπαρξη υποδοχέων οιστρογόνων και προγεστερόνης που συνδέονται με τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη αντίστοιχα, ορμόνες που αυξάνουν την ταχύτητα ανάπτυξης του καρκίνου του μαστού. Όταν η εξέταση είναι θετική, αυτό οδηγεί στη χορήγηση ορμονοθεραπείας στην ασθενή. Η ορμονοθεραπεία σε ασθενείς με καρκίνο του Μαστού χορηγείται στις περισσότερες περιπτώσεις για 5 χρόνια, και σε περιπτώσεις υψηλού κινδύνου μπορεί να παραταθεί για 7 έως 10 χρόνια. Το είδος της ορμονοθεραπείας καθορίζεται από από την εμμηνορρυσιακή τους κατάσταση. Τα είδη της ορμονοθεραπείας είναι τα παρακάτω:

• Ταμοξιφαίνη: είναι επιλεκτικός διαμορφωτής υποδοχέων οιστρογόνων, χορηγείται συνήθως για 5 χρόνια, είναι θεραπεία εκλογής επίσης σε άνδρες με ορμονοευαίσθητο καρκίνο μαστού.
• Αναστολείς της Αρωματάσης: Τέτοια φάρμακα είναι η Αναστραζόλη, η Λετροζόλη και η Εξεμεστάνη. Χορηγούνται μόνον σε γυναίκες που είναι σε εμμηνόπαυση και εμποδίζουν την παραγωγή των οιστρογόνων αναστέλλοντας τη λειτουργία της αρωματάσης, ενός ενζύμου απαραίτητου για τη παραγωγή οιστρογόνων μετά την εμμηνόπαυση